Na początku dziewiętnastego stulecia każdy niezbyt zamożny ojciec córek – zwłaszcza kiedy miał ich na przykład pięć – nader często musiał zadawać sobie pytanie: kiedy to w sąsiedztwie pojawi się odpowiedni kawaler? A kiedy już się pojawił, następowały perypetie, które Jane Austen z upodobaniem opisywała.
Duma i uprzedzenie uznana została za arcydzieło w dorobku tej angielskiej pisarki, głównie dzięki zabawnym, zgoła Dickensowskim opisom postaci głupich i niesympatycznych. Swoje znaczenie miały też melancholijna refleksja nad rolą pieniądza i pozycji społecznej, które decydowały o życiu młodej panny, oraz znakomity, powściągliwy styl, doskonale oddający harmonię opisywanego świata.
